Brusselse Raad voor Culturele Diversiteit (BRCD) van de Stad Brussel is een levende ruimte van interculturele dialoog die de verscheidenheid van de gemeenschappen aanwezig op het gemeentelijke grondgebied weergeeft. Aan menselijke pluraliteit beantwoorden veelvoudige culturen.
Historisch overzicht :
De adviesraden voor vreemdelingen werden begin jaren 70 opgericht om de deelneming van vreemde bevolkingsgroepen tot het openbaar leven, voor te bereiden en te steunen.
De Adviesraad van de Stad Brussel werd in 1972 gecreëerd.
Directe erfgename van deze eerste representatieve vereniging, wordt de Raad van Brusselaars van Vreemde Afkomst (RBVA) op 4 juli 1994, geboren.
De politieke context is veranderd. De versoepeling van de voorwaarden tot het verkrijgen van de nationaliteit wordt op basis van het grondrecht ingevoerd. Een Europese identiteit, op supranationaal niveau, ontwikkelt zich meer en meer. De eerste verkozenen van vreemde afkomst zetelen in de gemeenteraden of in de parlementen. Veel adviesraden zijn er niet meer omdat hun oorspronkelijke doelstellingen bereikt werden.
De Raad van Brusselaars van Buitenlandse Herkomst ontwikkelt een nieuwe dynamiek ; de verandering van benaming vertaalt deze nieuwe aanloop.
Hij wilt zich niet meer beperken tot een vereniging van vertegenwoordigers enkel aanwezig voor de vreemdelingen.
Hij staat voortaan open voor alle mensen van buitenlandse herkomst, dus ook voor diegene die men “nieuwe Belgen” noemt.
De toekenning van het stemrecht en van het recht van verkiesbaarheid op lokaal niveau, aan de onderdanen van de Europese Unie, heeft ook de werking van de RBBH beïnvloed.
De mogelijkheid voor buitenlandse onderdanen met een ononderbroken verblijf van 5 jaar op het Belgische grondgebied, om zich in te schrijven op de kieslijsten voor de gemeenteverkiezingen, betekent de voltooiing van een politieke cyclus die de vreemdelingen van het statuut van gewone werkkracht naar dat van burger gebracht heeft.
Al is één van de objectieven van de nieuwe leden van de BRCD nog steeds om bewoners van buitenlandse afkomst te helpen deelnemen aan het publieke leven en hun burgerschap uit te oefenen, profileert en positioneert het zich nu tevens in de strijd voor erkenning van gelijke rechten, plichten en kansen van elk individu, ongeacht zijn afkomst, alsook in de strijd tegen communitarisme, discriminaties en vooroordelen.